Leiðtogafundur NATO í Madríd skilaði þrennu: a) hann lýsti yfir að aðildarríkjum Atlantshafsbandalagsins stafi bein ógn af Rússlandi.” b) samþykkti næstu útvíkkun NATO, þ.e. samþykkti aðildarumsóknir Finnlands og Svíþjóðar. c) tilgreindi í fyrsta sinn Kína sem andstæðing NATO. Og Ísland studdi það allt.
Hér verður kastljósinu beint á hlutverk falsfrétta í hörmungunum sem dundu á Líbíu árið 2011, en ekki verður kafað djúpt í sögulegar rætur þeirra, enda er sú saga flókin og það væri rangt að setja hana í stutta samantekt. Jón Karl Stefánsson skrifar.
Innanríkisráðherra Breta vill að Julian Assange verði framseldur til Bandaríkjanna og réttað yfir honum þar. Skapa skal lagalegt fordæmi um að lögsækja sérhvern þann sem birtir óheppilegan sannleik um bandaríska heimsveldið. Málfrelsið skal skert og með málsvörn sinni neyðir Assange dómsvaldið til að segja þetta upphátt. Ögmundur Jónasson fyrrverandi ráđherra ritar.
Björgvin Rúnar Leifsson skrifar um harmleik sem átti sér stađ þann 17. Júní 2017 í Portúgal þar sem hann er búsettur.
„Ef ekki er hægt að ræða um málefnin og innihaldið, þá er ekkert vit í því að byrja. Sleppum því. Deilum þeim upplýsingum sem við teljum að sé mikilvægt að koma á framfæri, en verum meðvituð um að einhverjir munu velja að snúa út úr því sem þú segir.“ Jón Karl Stefánsson fjallar um íslenska umræðuhefð og þá sérstaklega í kring um Úkraínustríðið.
Talsvert hefur verið rætt um kosti og galla erfðabreyttra lífvera í fjölmiðlum og meðal almennings og stjórnmálamanna. Oft hefur umræðan einkennst af töluverðri vanþekkingu, sem er iðulega undanfari fordóma. Hér er reynt að útskýra erfðabreytingar og erfðabreyttar lífverur á alþýðlegan hátt. Björgvin R. Leifsson skrifar.
“Pútínáróðurinn” um að Úkraínustríðið væri staðgengilsstríð milli Rússa og BNA/NATO er nú rækilega staðfest á háum stöðum “okkar” megin, blasir líka við. Hvert er samband “staðgengilsins” og þeirra sem hann “staðgengur” fyrir? Þórarinn Hjartarson skrifar.
Jens Ingvald Bjørneboe var án efa einn merkasti rithöfundur og heimspekingur Norðurlandanna. Hann spilaði lykilhlutverk í endurreisn anarkismans í Noregi við miðbik síðustu aldar. Greinin er þýdd úr norsku af Jóni Karli Stefánssyni.
Hvaða stríð er í Úkraínu? Frelsisstríð Úkraínu, segja vestrænir heimsvaldasinnar. Fyrir andheimsvaldasinna um heim allan er lífsspursmál að greina hreyfiöflin á bak við þetta stríð. Greinin birtist í Stundinni 22. apríl.
Hér heldur áfram rakning nokkurra dæma úr öryggismálastefnu Rússa á löngu tímaskeiði. Sú pólitík verður aldrei skilin nema í ljósi samskipta Rússlands/Sovétríkja við vestræn stórveldi. Í þeirri sögu er margt sem endurtekur sig.
Á hverjum degi eignast heimurinn 26 nýja milljarðamæringa. Á sama sólarhring er áætlað að rúmlega 21.000 manneskjur látist af völdum fátæktar. Þetta kemur fram í nýjustu skýrslu Oxfam International. Sóttvarnaraðgerðir á heimsvísu vegna covid-19 hafa skapað gjörsamlega viðurstyggilegt ástand hvað eigna- og tekjumisrétti varðar.
Hinn 25. mars sl. var Vilhjálmur Birgisson, formaður Verkalýðsfélags Akraness, kjörinn formaður Starfsgreinasambandsins. Með sigrinum, þótt naumur sé, er enn höggvið skarð í vígi þeirra, sem vilja miðlæga kjarasamninga undir merkjum SALEK, þ.e. merkjum atvinnurekenda.
Einkennist utanríkispólitík Pútíns af útþenslustefnu? Það verður ekki skilið nema skoða hana í samhengi við pólitík annarra heimsvelda. Það þarf jafnframt að skoða öryggismálastefnu Rússlands í sögulegu samhengi – og þar birtist furðumikil söguleg samfella þrátt fyrir ólíkt stjórnarfar í Kreml á ólíkum tímum.
Um þá grundvallaraðferð í stríðsáróðri að persónugera óvininn til að skapa hatur og ótta, og að djöfulgera útvalda þjóðhöfðingja til að markaðssetja hernaðinn. Þetta er meginþáttur í stríðsrekstrinum sjálfum. Mjög einföld aðferð sem svínvikar eiginlega alltaf, skrifar Jón Karl Stefánsson.
Tæknirisarnir og auðugustu fyrirtæki heims, í samstarfi við stærstu ríki heims, tala nú opinberlega um áform um stafrænt alræði yfir almenningi. Tækniframfarir síðustu áratuga og samþjöppun auðs og valda á sama tíma, hafa alið af sér möguleika til eftirlits og stjórnunar á fólki sem hefði talist vísindaskáldskapur á árum áður. Hvað mun það þýða fyrir framtíð barna okkar?
Farið er að ræða það í alvöru að því er best verður skilið að Ísland verði tengt hernaðarbandalaginu NATÓ enn sterkari böndum en verið hefur og að í landinu verði jafnvel her með fasta viðveru. Hér er aðvörunarkall frá Ögmundi Jónassyni, fyrrv. ráðherra.
Samherjamálið tekur á sig ýmsar myndir. Ein þeirra er sjálfskipuð eða pöntuð aðför lögreglustýrunnar á Akureyri að fjórum tilgreindum blaðamönnum undir því yfirskini að þeir hafi hugsanlega undir höndum og muni hugsanlega dreifa klámefni úr farsíma skipstjóra, sem, merkilegt nokk, starfar hjá Samherja. Þetta vekur upp spurningar um raunverulegt hlutverk lögreglu í kapítalísku þjóðfélagi. Björgvin Rúnar Leifsson fjallar um málið.
Stríðið í Úkraínu er staðgengilsstríð, ekki þjóðfrelsisstríð. Deiluaðilar eru Rússland og NATO, þar sem NATO notar Úkraínu sem staðgengil. Strategistar BNA og NATO egndu rússneska hýðisbjörninn vitandi vits, djöfluðust þá því eina sem þeir vissu að hann gæti aldrei þolað. Við eigum hvorugan stríðsaðilann að styðja. Rússar dragi sig frá Úkraínu. Stöðvum útþenslustefnu NATO. Þórarinn Hjartarson skrifar á eigin ábyrgð.
Deilan snýst um frelsi og valkosti Úkraínu. En hún snýst um fleira. Um öryggi Rússlands, eins og Pútín klifar á. Hún snýst líka um grundvöll bandalagsins NATO og um þenslu þess í austur – og um hlutverk Bandaríkjanna í Evrópu. Hver ber ábyrgðina? “Rússland eitt ber ábyrgð á þeim dauða og eyðileggingu sem árásin hefur í för með sér” segir Joe Biden. Það sama segja Katrín, Bjarni og Guðni Th. Svona einfaldlega liggur ábyrgðin samt ekki.
Þórarinn Hjartarson fjallar um nýjar kosningar í Eflingu
Skilyrði tjáningarfrelsisins í okkar heimshluta þrengist jafnt og þétt. Leiðandi í ritskoðuninni eru einkaaðilar en líka einka-opinber samvinna. Svonefndur “heimsfaraldur” gegnir hér stóru hlutverki. Staðreyndadómarar stórfyrirtækjanna telja sig vita hvað rétt er og rangt. Verst er að ritskoðunaræðið seitlar niður til almennings svo þöggunin telst jafnvel eðlileg.
Ögmundur Jónasson fær alltaf hroll þegar Ísland á að verða «best í heimi» í einhverju. Ef við eigum t.d. að «leiða heiminn til orkuskipta». Með því að sameina markaðshyggju og umhverfisvernd. Af því «heimurinn þarfnast okkar».
Úkraína er nú um stundir verkfæri frekar en bitbein. Jón Karl Stefánsson greinir baksvið átakanna í landinu og fjallar ekki síst um harðskeyttustu hlaupastráka Vestursins þar. Vestrænir bakmenn þeirra myndu ekki hleypa þeim inn í eigin stofu.
Tvennt markvert á taflborði stórvelda á nýbyrjuðu ári: a) Joe Biden Bandaríkjaforseti segist gera ráð fyrir því að Rússar geri innrás í Úkraínu. Rússarnir koma! b) Í hinum herbúðunum setur Pútín Bandaríkjunum afarkosti, krefst «trygginga» gegn allri frekari austurstækkun NATO. Hann dregur þar með «rautt strik» í sandinn. Rauða strikið er merki um sterkari stöðu Rússlands í heiminum.
Valdarán hefur átt sér stað. Ákvarðanir sem gilda fyrir alla heimsbyggðina eru í æ meira mæli teknar á samráðsfundum risafyrirtækja þar sem enginn fær að fara sem ekki hefur fengið boð. Mikilvægasti samráðsvettvangurinn fyrir þessa nýju heimsstjórn er Alþjóðaefnahagsráðið, sem starfað hefur í hálfa öld og lengi unnið því markmiði að taka völdin úr höndum þjóðríkja og færa það stórfyrirtækjunum. Áætlanir gerðar fyrir löngu eru nú orðnar að veruleika. Covid-19 spilar þar lykilhlutverk.
Neistar héldu þeim takti að birta grein nærri vikulega. Neistar eru eina ritið á Íslandi sem kennir sig við róttækan sósíalisma, baráttustefnu í verkalýðsmálum og baráttu gegn heimsvaldastefnu. Ekki er auðséð, ef útgáfa Neista hætti, að skarðið yrði fyllt af neinum þeim sem sjáanlegur er hér og nú. Niðurstðan er: Neistar skipta máli, en rödd þeirra þyrfti að heyrast betur.
Á dögunum kom út Byltingardagatalið fyrir árið 2022. Það er sneisafullt af dagsetningum merkisatburða úr sögu sósíalismans, friðarbaráttunnar, þjóðfrelsisbaráttunnar, jafnréttisbaráttunnar
Það er óvenjulegt að dómsmálaráðherrar skipuleggi mótmælaaðgerðir á götum úti, líkt og Ögmundur Jónasson fyrrv. ráðherra gerir við breska sendiráðið í Reykjavík. Tilefnið: breskur áfrýjunardómstóll segir að framselja skuli Julian Assange til Bandaríkjanna. Sök: að upplýsa öðrum betur heimsins helstu stríðsglæpi undanfarinna tveggja áratuga. Jón Karl Stefánsson skrifar.
Vinstrimaðurinn Gabriel Boric sigraði í forsetakosningunum í Síle 19. desember sl. Þær snérust mjög um arfinn frá herforingjastjórninni – harðlínufrjálshyggjuna. Katjana Edwardsen greinir kosningarnar og forsögu þeirra fyrir Neista.
Vinstri öflin unnu kosningarnar í Noregi. Af þeim vann vinstrisósíalíski flokkurinn Rauðir – sem kennir sig jafnvel við kommúnisma – mesta sigurinn, en er samt ekki meðal stuðningsflokka nýrrar ríkisstjórnar. Albert Einarsson greinir þann flokk, og árangur hans fyrir Neista.
![gutt-frykt-vaksine[560]](/media/images/gutt-frykt-vaksine560.2e16d0ba.fill-400x200.jpg)
Covid-móðursýkin er ræktuð enn og aftur. Tölfræðin sýnir furðu lítinn mun á því hve vel bólusettum og óbólusettum farnast á Íslandi. En ef allir óbólusettir smitast nú á næsta ári, hvað þá? Jón Karl Stefánsson skrifar.
Ört vaxandi átök um allan heim. Tilefnið er deilan um mismunun óbólusettra með lögum, lögum sem innleidd hafa verið í ýmsum löndum. Þar er um að ræða innanríkisvegabréf, víða nefnt «grænn passi» eða „kórónupassi“, bólusetningarskilríki sem sett eru sem skilyrði fyrir borgaralegum réttindum. Við nánari athugun sést að deilan snýst um nokkrar meginreglur réttarríkis, og um lýðræðið. Þórarinn Hjartarson skrifar.
Ein af áherslum BNA og NATO er að flækja Norðurlönd sem allra mest í hernaðarbröltið gegn andstæðingum NATO-velda, Rússlandi og Kína. Nýjasti vettvangur þeirrar sóknar er Norðurlandaráð. Um þetta skrifar Ögmundur Jónasson. «Það sem mér finnst verst, svo litið sé okkur næst, er að þetta skuli gerast með velþóknun VG...»
Uppsagnir forustufólks Eflingar - vegna starfsmannamála - komu flatt upp á almenning. Nú er spurt hvernig halda skal baráttunni áfram þannig að minnstur skaði verði unnin á því tímamótastarfi í verkalýðsbaráttu sem þar hefur verið unnið undanfarin ár.
Maria Ressa og Dmitry Muratov fengu friðarverðlaun Nóbels á dögunum fyrir baráttu sína fyrir tjáningarfrelsi. Eins og oft áður eru verðlaunin pólitísk. Verðlaun veitt Muratov er liður í baráttunni gegn Rússagrýlunni nýju. Jón Karl Stefánsson fjallar um nokkra aðila sem væru „enn betur fallnir til að hljóta þessi verðlaun.“
Hlutafélagavæðing Landssímans 1996 var múrbrjótur markaðsvæðingar í landinu. Þar með urðu fjarskiptainnviðir samfélagsins bara vara á markaði. Næsta skref er að fjarskiptunum er útvistað, þau boðin frönskum vogunarsjóði til kaups. Um það skrifar Ögmundur Jónasson fyrrverandi ráðherra þessa málaflokks.
Viðskiptahallinn slær met. Hagvöxtur er við lágmark. Jákvæðar hagspár ganga út frá að túrismaleiðin framundan sé bein og breið. En með áframhaldandi lokunarstefnu og ferðahömlum er hún hvorugt. Birtingarmyndum kreppu fjölgar jafnt og þétt, skrifar Jón Karl Stefánsson.
Í kosningunum í Noregi varð vinstri sveifla. Helstu sigurvegararnir voru Miðflokkurinn sem rekur einkum landsbyggðastefnu og svo lítill byltingarsinnaður vinstriflokkur, Rauðir, sem fjölgaði þingmönnum úr einum í átta. Albert Einarsson er íslenskur félagi í Rauðum, og skrifar eftirfarandi á blogg sitt.
Sósíalistflokkurinn mælist með 8% í könnunum. Alþýðufylkingin býður ekki fram. Málefnin sýnast víða fara saman. Þá ætti valið að vera auðvelt - en er það samt ekki. Þórarinn Hjartarson reynir að taka afstöðu til Sósíalistaflokksins, skrifar um stefnu hans og stefnuleysi.
Næringarfræðin er tiltölulega ung vísindagrein og hafa næringarfræðilegar kenningar komið og farið gegnum tíðina, oft á hraða, sem almenningur á erfitt með að átta sig á. Nægir þar að nefna hugmyndir um skaðsemi lýsis fyrir nokkrum áratugum og mjög misvísandi kenningar um gagnsemi eða skaðsemi rauðvíns. Í þessari grein verður fjallað í stuttu máli um nokkur næringarfræðileg hindurvitni, sem skotið hafa upp kollinum á undanförnum árum og áratugum.
Við lok 19. aldar ávítuðu járnbrautasinnar stjórnvöldum fyrir að spara aurinn en kasta krónunni með því að járnbrautavæða ekki landið. Núna á tímum hamfarahlýnunar og eftir útholun bæja og borga fyrir bíla og trukka liggur fyrir að járnbrautavæðing sé enn brýnni en nokkru sinni áður.
Um helgina sendi Jón Karl Stefánsson fyrirspurn til Sóttvarnarlæknis og til Jóhönnu Jakobsdóttur, líftölfræðingi, vegna yfirstandandi bólusetningar barna og unglinga. Fyrirspurnin er birt hér, og eftir hana er samantekt yfir svör Þórólfs og Jóhönnu.
Júlíus K Valdimarsson segir hér frá samningum um stofnun lífeyrissjóðanna árið 1969. Hann skrifar: „sú frásögn er í grundvallaratriðum önnur en síðar meir var kokkuð upp af verkalýðsforystunni eftir að hún hafði gengið í lið með nýfrjálshyggjuöflunum og fór að taka ákvarðanir í sínum kjarasamningum út frá fjármagninu, þ.e. eignarhlut sínum í fyrirtækjunum, í stað hagsmuna vinnandi fólks.“
Þegar árangur Íslands annars vegar og Færeyja hins vegar í viðbrögðum við sars-cov-2 smitum er borinn saman kemur margt athyglisvert í ljós. Bæði ríkin taka tölulegar upplýsingar um þessa farsótt og birta á þar til gerðum vef. Á Íslandi er það covid.is, en í Færeyjum er það vefsíðan corona.fo. Þar koma helstu samtölur um fjölda smita og andláta, gróf aldursgreining (þó ekki sett eins upp) og annað sem spítalar landanna hafa tekið saman.
Fyrirsögn þessarar greinar er að sjálfsögðu mótsögn þar sem hindurvitni geta ekki verið vísindaleg. Hún á hins vegar nokkuð vel við þar sem hér verður fjallað um nokkrar gervikenningar með vísindalegu yfirbragði og misnotkun nokkurra vísindalegra hugtaka.
Hér er sú fyrsta í greinasafni um ítök bandarísku Leyniþjónustunnar í opinberri umræðu á Vesturlöndum. Hér verður stiklað á stóru um það hvernig hún laumaði sér inn í fjölmiðlana og náði með tímanum gríðarlegum áhrifum á fréttaflutningi og sögumótun á heimsvísu. Skipulagðar aðgerðir CIA til að hafa mótandi áhrif á fjölmiðla hófust með undarlegu verkefni sem hafði starfsheitið MOCKINGBIRD, en dreifðu svo úr sér.
Uppruni lífsins á jörðinni hefur lengi verið mönnum ráðgáta og hafa ýmsar tilgátur og/eða kenningar komið fram, sem má skipta í 4 meginflokka: 1. Sköpunartilgátur trúarbragðanna. 2. Sjálfskviknunartilgátur um að lífið kvikni af sjálfu sér við réttar aðstæður. Þessar tilgátur liðu að mestu undir lok á 19. öld. 3. Tilgátur um tilflutning lífs til jarðar utan úr geimnum. 4. Efnaþróunarkenningar um að lífið hafi orðið til við efnaþróun.
Nýlega var SS Byggi gefið ívilnun fyrir lóðunum á Tónatröð, og uppkast af því skipulagi sem þeir sjá fyrir sér hefur legið fyrir lengi. Eins og Gunnar bæjarfulltrúi benti á er ekki búið að úthluta lóðunum né breyta deiliskipulagi endanlega, né er er sú teikning sem fram kom lokaútgáfa. Þó er fnykur af öllu ferlinu og sú staðreynd að SS Byggi hafi þótt uppkastið sitt frambærilegt er ekki góðs viti.
Áttatíu ár eru í dag liðin frá innrás Þýskalands í Sovétríkin, Óperasjón Barbarossa. Haldið er upp á afmælið með mikilli samræmdri heræfingu í Austur-Evrópu undir bandarískri stjórn, gegn Rússlandi. Æfingin sem nefnist DefenderEurope 2021 stendur nú yfir en er dreift á nokkrar vikur í 12 Austur-Evrópulöndum, á landi og sjó. Annar liður í vígvæðingunni gegn Rússlandi er söguendurskoðun sem gerir stjórnvöld Sovétríkjanna ábyrg fyrir heimsstyrjöldinni til jafns við Þýskaland Hitlers.
Slagorðið fyrir árið 2020 var hlýðni og í krafti sóttvarnaraðgerða voru ýmis mannréttindi afnumin tímabundið. Hversu varanlegt afnámið verður veltur á því hvort fram fari uppgjör á árinu og lýðræðisleg, skynsöm umræða um mikilvægustu réttindi okkar og hvort við séum tilbúin að láta þau af hendi varanlega.
Ólafssonar Um Kommúnistaflokkinn og Sósíalistaflokkinn. Draumar og veruleiki. Stjórnmál í endursýn er mikið rit. Enda er það rit um mikla hreyfingu, sem er íslenskur vinstrisósíalismi í hálfa öld (u.þ.b. 1917-1968). Frásögn Kjartans er á margan hátt afrek og dregur saman feikna mikið efni (568 bls. í stóru broti) í skilmerkilegri og glöggri framsetningu. Í mati á sögu sósíalismans er margt sem orkar tvímælis og er sígilt deiluefni, og svo verður líka um úttekt Kjartans Ólafssonar. Hér er skoðuð úttekt hans á Kommúnistaflokknum.
Liðskönnun Antony Blinkens á Norðurslóðum gekk vel. Allir flokkar á Alþingi Íslendinga stóðu prúðan heiðursvörð þegar hann gekk könnunarganginn. Hann var ekki spurður um nýja norðurslóðastefnu Bandaríkjahers. Sergei Lavrov var hins vegar sagður efna til átaka á Norðurslóðum, vegna einhvers sem hann sagði aldrei.
Þeir sem standa að baki árásum á íbúa Gaza, Vesturbakkans og Líbanon bera fyrir sig að um sé að ræða svar við eldflaugaárásum Hamas á landnemabyggðir Ísraela. Með þessu eru þeir, og þeir sem kaupa þessa röksemdarfærslu, að gerast sekir um mjög alvarlega stríðsglæpi, hóprefsingu, og einnig um rökvillu sem á rætur sínar að rekja til frumstæðra hvata. Alla viðleitni til að nota slíka röksemdafærslu verður að hafna hvar sem hún finnst, og þá ekki síst þegar um er að ræða réttlætingu fyrir morðum á saklausum borgurum kúgaðs fólks.
Nú er atvinnuleysi verkafólks á Íslandi í sögulegum hæðum og það er annað árið í röð, sem verkalýðshreyfingin kemur ekki saman á 1. maí. Til að koma til leiðar raunverulegum breytingum á Íslandi í þágu alþýðunnar er nauðsynlegt að höggva að rótum auðvaldsskipulagsins – segir í ávarpi Alþýðufylkingarinnar á baráttudegi.
Einar Ólafsson skrifar grein í Kjarnann um hin endurnýjuðu hernaðarumsvif á Íslandi. Samkvæmt greininni „hefur Alþingi ekkert að segja um ákvarðanir um aukin hernaðarumsvif og framkvæmdir hér á landi, það fær bara upplýsingar eftir á um þessar ákvarðanir.“ Eftir að greinin birtist fréttist af nýrri slíkri ákvörðun: þáttöku Íslands í norður-evrópskum samstarfsvettvangi um varnarmál, JEF, sem Bretar leiða.
Spennustig er hátt í Úkraínudeilunni. Diplómatísk samskipti Rússa og Bandaríkjanna hafa líklega ALDREI verið verri. Rússar hóta árásaröflum öllu illu. Samkvæmt NATO stunda þeir «óréttlætanlega hernaðaruppbyggingu». Það gera þeir þó innan eigin landamæra. Hver magnar upp spennuna?
Keflavík, Finnafjörður, Noregur, Úkraína. Jens Stoltenberg segir að Rússar verði að „hætta óréttlætanlegri hernaðaruppbyggingu í og við Úkraínu“. En NATO-myndin af yfirgangsstefnu Pútíns sem kjarna vandans er fölsk mynd.
Árið 2001 var framkvæmd tilraun við Brookhaven National Laboratory sem benti til eðlisfræði handan staðalmódelsins. Niðurstöðurnar voru þó ekki nógu marktækar til að staðfesta að ný eðlisfræði hafi verið uppgötvuð. Núna 20 árum seinna er verið að endurgera tilraunina við Fermilab og unnið að því að auka marktækni hennar, með góðum árangri nú þegar.
Fjórða iðnbyltingin hefur hafið innreið sína og Covid herðir á því ferli. Tæknin er tilbúin að leysa mannshöndina af hólmi í stórum stíl. Borgaralaun eru oft nefnd sem svar við þessu. Hér er því haldið fram að Fjórða iðnbylting kapítalismans horfi ekki til framfara fyrir almenning og borgaralaun séu alls ekki svarið við vandanum.
Þann 18. mars eru 150 ár liðin frá því að kommúnardar tóku völdin í París og stofnuðu Kommúnuna sem entist frá 18. mars til 28. maí 1871 eða þangað til að hún var barin niður af franska hernum í blóðugum átökum.
Blaðamaðurinn Aaron Maté hjá mótstraumsmiðlinum The Grayzone fer yfir útlitið varðandi stríðsreksturinn í Sýrlandi undir Biden-stjórn – og horfur á endurreisn. Þær virðast ekkert bjartar í bráð.
Stefnumarkandi samkomur um öryggismál í febrúar. Biden segir „America is Back!“ og NATO snýr sér líka gegn Kína.
Algengt viðkvæði við ritskoðun í samfélagsmiðlum er að vísa til þess að þeir séu einkafyrirtæki og því sjálfráða. En gífurlegt vald þessara „einkafyrirtækja“ er sjálft vandamálið (eða valdaránið).
Samkvæmt víðtækri mótefnamælingu í Nýju Delhí á Indlandi nálgast landsmenn nú hjarðónæmi – án bólusetningar. Indverjar virðast því sleppa létt frá sóttinni. Hins vegar ekki frá sóttvarnaraðgerðunum.
Norðurlöndin hafa sameiginlega staðið að þjóðernishreinsunum og menningarmorði sem er fullkomlega sambærilegt við það sem hefur átt sér stað í Norður-Ameríku og Ástralíu. Það sem gerir þjóðernishreinsanir "okkar" nágranna jafnvel andstyggilegri en þær síðarnefndu er að við vitum ekki einu sinni af þeim. Hér er vísað til þjóðar Sama, nágrannaþjóðar okkar. Fánadagur samísku þjóðarinnar er 6. febrúar.
Í grein í Neista í júlílok síðastliðinn nefndi ég Portúgal sem dæmi um Evrópuland, sem hefði enn sem komið var farið nokkuð vel út úr kórónuveirufaraldrinum. Fyrsta bylgja nýrra tilfella stóð yfir frá upphafi faraldursins til aprílloka. Önnur bylgjan var frá maí til ágústloka. Þessar tvær bylgjur voru mjög áþekkar því sem gerðist á Íslandi og raunar var varla hægt að tala um sumarbylgju þar sem hún var nánast engin. Þriðja bylgjan, haustbylgjan, byrjaði í september og má segja að henni hafi lokið 26. desember sl. og er þetta svipað haustbylgjunni á Íslandi. Þá varð fjandinn laus, skrifar Björgvin Leifsson frá Portúgal.
Einkarekstur eða ríkisrekstur? Tvö einkavæðingarmál eru nú í umræðunni. Annars vegar er fjölmiðlafrumvarp mennta- og menningarmálaráðherra, þar sem lagt er til að einkareknir fjölmiðlar verði styrktir af almannafé, og hins vegar ákvörðun fjármálaráðherra að hefja sölu á Íslandsbanka eigi síðar en í desember nk.
„En hvað ætlum við, almenningur, að gera, láta stela heiminum frá okkur á þennan hátt?“ spyr Ögmundur Jónasson um áhrifin af efnahagsstefnu World Economic Forum – „endurræsingunni“, The Great Reset.
Bláfuglsmálið er ekki aðeins prófsteinn á styrk verkalýðshreyfingarinnar og getu til að verja sig. Hinu megin borðsins er það til marks um það hve langt er hægt að ganga gegn réttindum alþýðunnar. Ennfremur lætur ríkisvaldið reyna á hversu það getur komið sér undan ábyrgð á að halda uppi lögum.
Þingið í Washington samþykkti að ákæra Donald Trump til embættismissis fyrir uppreisnaráróður („incitement of insurrection“). Alvarlegra fyrir hann var samt það bann sem hann fékk frá samskiptamiðlunum. Og það segir meiri sögu.
Áhrifamesta auðmannasamkunda heims setur í gang áætlun um „endurstillingu“ hagkerfis og valdastrúktúrs kapítalismans. Stefnan flaggar jöfnuði og grænum gildum en felur í sér einstæðan flutning fjármuna til hinna allra ríkustu og stór skref burt frá lýðræði.
Friðar- og umhverfisbaráttan fléttast margvíslega saman, umhverfisvandinn og stríðshættan kynda hvort undir öðru. Kapítalisminn leiðir af sér kreppur, styrjaldir, ófrið og eyðileggingu umhverfis. Getum við stuðlað að því að leiða umhverfis- og friðarhreyfinguna í einn farveg sem beitir sér fyrir afnámi auðvaldskerfisins?
Afstaða til heimsvaldastefnu og hnattvæðingarstefnu er afgerandi þáttur bandarískra stjórnmála – og skiptir aðra jarðarbúa líka býsna miklu máli. Trumpisminn tengist neikvæðri afstöðu til hnattvæðingarstefnu. Hvað valdataka Bidenstjórnar líkleg til að boða í þessu efni?
Veltum aðeins fyrir okkur afleiðingum þess að loka landinu alfarið í marga mánuði, jafnvel heilt ár, og fullyrðingu Ingu Sæland, alþingismanns, um að þannig hefði verið komið í veg fyrir í eitt skipti fyrir öll að kórónuveiran hefði getað borist til landsins.
Fullveldisdagurinn í ár verður sjálfsagt lengi í minnum hafður í ljósi þeirrar gjafar sem yfirnefnd Mannréttindadómstóls Evrópu sendi Íslandi. Þar er staðfest að fyrrv. dómsmálaráðherra, Sigríður Á. Andersen, braut íslensk lög þegar hún vék frá tillögum hæfisnefndar um skipan dómara við Landsrétt vorið 2017 með því að skipta út fjórum dómaraefnum hæfisnefndar fyrir fjóra flokksgæðinga íhaldsins. Með þessu athæfi nálgast Ísland óneitanlega þann bekk sem lönd eins og Pólland, Ungverjaland og Tyrkland skipa.
Síðastliðinn laugardag samþykkti alþingi lög á verkfall flugvirkja hjá Landhelgisgæslunni með 42 atkvæðum gegn 6. Allir stjórnarliðar greiddu atkvæði með frumvarpinu og hafa Vinstri græn kyrfilega fest sig í sessi sem íhaldssinnaður krataflokkur. Þingmenn Samfylkingar sátu hjá með þeim orðum að staðan væri í boði ríkisstjórnarinnar, greinilega búnir að gleyma árinu 2010.
Öllum ætti að vera ljóst að sú kreppa sem er að skella á heimsbyggðinni er af stærðargráðu sem fæstir hafa séð. Til dæmis hafa 33 milljónir starfa hafa horfið í Bandaríkjunum á árinu 2020, samanborið við tæpar 9 milljónir starfa sem hurfu í efnahagskreppunni 2008. Á Íslandi má búast við svipuðum hildarleik. Þegar útlitið er svona verður að skoða vel og ítarlega hvaða aðgerðir er rétt að fara í fyrir alþýðuna.
Fjölmiðlar á Íslandi fyllast gleðihrópum yfir því að fyrirtækin Pfizer og BioNTech komi með bóluefni sem virki í 90% tilvika gegn kórnuveiru. Moderna og fleiri lyfjarisar boða nú komandi lyf sem frelsað geti heiminn. Í þessari grein er varað við því að „stökkva í blindni“ á vagn sem lítt er öryggisprófaður. Samkrull hinna risastóru hagsmunaaðila og stjórnmálamanna er ekki vænlegasta handleiðslan á lýðheilsusviði.
Eftir forsetakosningar í Bandaríkjunum er ástæða til að segja skondna sögu af Joe Biden, þá varaforseta, sem árið 2014 tókst að reita til reiði nokkra af nánustu bandamönnum Bandaríkjanna í Sýrlandsstríðinu. Stuðst við bók hins sænska Patriks Paulov.
Það kemur æ skýrar í ljós að kreppan sem heimsfaraldurinn hefur leyst úr læðingi, er ekki aðeins hik eða afturkippur í hagkerfinu. Líkur aukast á því að í uppsiglingu sé djúp kreppa, sem getur orðið alhliða og langvarandi. Hvernig bregðast ráðandi stéttir við og hvaða kröfur eiga vinnandi stéttir að sameinst um við þessar aðstæður?
Frétt um nýjustu áætlanir fyrir Bandaríkjaher gagnvart Rússum. Og vonir um aðstöðu sama hers á Austfjörðum.
Lokunarstefnan ber með sér atvinnuleysi og ófrelsi, valdboðs- og eftirlitssamfélag í nafni sóttvarna. En vísindasamfélagið er ekki einhuga um aðferðir til að mæta Covid, Alþjóða heilbrigðisstofnunin (WHO) ekki heldur. Þórarinn Hjatarson skrifar, á eigin ábyrgð.
Bók þessi – Draumar og veruleiki. Stjórnmál í endursýn – er mikið ritverk og fjallar um sögu sósíalískrar hreyfingar á Íslandi frá sjónarhóli Kjartans Ólafssonar. Sú saga er álita- og átakaefni, löngum heitt. Bókin á skilið umfjöllun í Neistum. Fyrstur til að ræða hana er Ólafur Þ. Jónsson vitavörður.
Sú ástæða sem oftast er gefin fyrir þeim sóttvarnaraðgerðum sem gripið hefur verið til er að með þeim sé verið að vernda áhættuhópa frá smiti. Helstu kennivöld sóttvarnarstefnunnar hafa gengið svo langt að lýsa því yfir að séu ekki settar strangar skorður á alla landsmenn sé ómögulegt að koma í veg fyrir að smit komist í viðkvæma hópa. Jón Karl Stefánsson skrifar.
Áhrif Covid-19 eru ekki fyrst og fremst heilsufarsleg heldur þjóðfélagsleg. Spurt er hvaðan ákvörðunin um samfélagslegar stöðvanir og lokanir kom. Svarið er hnattræn stéttarpólitík, segir Þórarinn Hjatarson.
Fátækt er flókin vofa sem skaðar á ýmsa vegu. Til að breyta viðhorfum til fátæktar er einn byrjunarreitur að gera fátækt fólk sýnilegt og gefa því kraft í samstöðunni. Samtökin Pepp Ísland boða til samstöðu á Austurvelli fimmtudag. Jón Karl skrifar.
Fyrir réttum 19 árum voru um 3000 manns drepnir í einu á Manhattan. Málið er í raun óupplýst. Út er komin bók þar sem Elías Davíðsson tekst á við fjöldamorðgátuna af miklum styrk og rökfimi.
Laugardaginn 15. ágúst skrifuðu ríkisstjórnir Póllands og Bandaríkjanna undir samning sem eykur umsvif Bandaríkjahers í Póllandi í þeim tilgangi að veita NATO aukinn liðsauka og styrkja víglínuna gegn Rússlandi. Þetta er líka merki um sívaxandi yfirráð Bandaríkjanna yfir Austur-Evrópu og sérstaklega Póllandi.
Fréttirnar um þjónkun dönsku leyniþjónustunnar við bandarískar öryggisstofnanir sýna rétt einu sinni að mesta aðsteðjandi ógn við netöryggi kemur frá BNA. Viðbrögð utanríkisráðherra Íslands vekja ekki traust og sefa ekki illan grun.
Í heimsfaraldrinum hafa öll ferðaþjónustufyrirtæki orðið illa úti. Það á ekki síst við um Icelandair, sem hefur barist um á hæl og hnakka til að fá nýtt hlutafé og forðast gjaldþrot. Aðferðir félagsins hafa vakið mikla andúð, ekki aðeins krafan um skert kjör flugreyja til langs tíma, heldur ekki ekki síður aðferðirnar til að knýja hana fram.
Bruninn mannskæði í niðurníddu starfsmannaleigu-húsnæði við Bræðraborgarstíg hefði átt að verða meiri vekjari en hann varð. Ráðning vinnuafls á undirverði og illum aðbúnaði gegnum starfsmannaleigur er tvöföld árás á launafólk.
Seinni grein. Fyrri grein um heimsvaldastefnuna fjallaði einkum um efnahagslegan grundvöll hennar en þessi hér um pólitísku og hernaðarlegu hliðina, baráttuna um áhrifasavæði – og heimsyfirráð. Greinin byggir á fyrirlestri hjá Sósíalistaflokknum 4. júlí sl.
Áróðursherferðin gegn Bólivarbyltingarstjórninni í Venesúela gengur einkum út á að efnahagur landsins sé í molum og stefna stjórnvalda því misheppnuð. Þótt harkalegustu efnahagsþvingunum sé beitt gegn landinu og allir megi vita hvaða tilgangi þær þjóna hefur þessi aðferð virkað svo vel að jafnvel yfirlýstir vinstrimenn, sem ættu að taka framsækna stefnu Venesúela sér til fyrirmyndar, hafa samþykkt þessa röksemdarfærslu. En hvernig myndi þetta fólk líta á málin ef samskonar efnahagsárásir beindust að þeirra eigin samfélagi?
Í dag, 6. ágúst, eru 75 ár liðin frá því bandarískri kjarnorkuspregju var varpað á Hírósíma. Sami stríðsaðili beinir nú spjótum sínum og skipulegum stríðsáróðri að nýjum andstæðingi – Kína. Hvað hreyfiöfl knýja slíka atburðarás? Í tveimur greinum verður hér fjallað um heimsvaldastefnuna, með aðalfókus á þá bandarísku. Fyrri grein fjallar einkum um efnahagslega hlið málsins en sú síðari um pólitíska og hernaðarlega hlið.
Allir mögulegir og ómögulegir taka nú undir mótmælahreyfinguna Black lives matter. Vert er þá að minna á einn öfgafyllsta rasisma síðari ára – í Líbýu – og stuðning Vestursins, m.a. okkar Íslendinga við hann.
Kórónuveirufaraldurinn afhjúpar ýmsa veikleika í alþjóðlegu samstarfi en einnig innan einstakra landa. Oft virðist pólitík ráða för en ekki heilbrigðissjónarmið. Lítið er um samræmdar aðgerðir og einstök ríki fara sínu fram hvað sem alþjóðastofnunum og ríkjasamböndum líður. Björgvin Leifsson skrifar frá Portugal.
Stríðið gegn Sýrlandi hefur færst yfir á nýtt skeið. Á meðan dregið hefur úr hernaði heimsvaldassinna gegnum málaliða og trúarlega vígamenn hefur stórlega verið hert á efnahagshernaði gegn hinu stríðshrjáða landi.
Með lokun kísilverksmiðjunnar á Bakka gefst Húsvíkingum einstakt tækifæri til að rífa sig lausa frá stóriðjustefnunni, sem haldið hefur bænum í helgreipum í hátt í tvo áratugi.
Kjaradeila Icelandair við flugfreyjur er þegar orðið að prófmáli í stéttabaráttunni. Icelandair hefur kúskað félög flugmanna og flugvirkja til verulegra kjaraskerðinga og samvinnu við sig, og stefnir á að brjóta niður andstöðu FFÍ. Ef atvinnurekendum tekst þetta er það auðvitað aðeins fyrsta atlagan til félagabrota. Ef hins vegar FFÍ getur stöðvað aðför Icelandair er það mikilvægt brimbrot í þágu launafólks.
Fyrir dyrum er tveggja vikna kafbátaeftirlitsæfing á vegum NATO við strendur Íslands, með þátttöku sjö ríkja. „Ákveðið hefur verið“, samkvæmt Utanríkisráðuneytinu, að slíkar flotaæfingar verði á Íslandi annað hvert ár. Spurningin er, hvar var það ákveðið?
Í mótmælaólgunni miklu í Bandaríkjunum eftir dráp lögreglunnar á George Loyd í Minneapolis felst augljóslega gríðarmikil grasrótaruppreisn gegn ríkjandi kerfi. Sterk öfl reyna þó mjög að koma því til leiðar að broddur mótmælanna sneiði framhjá valdakerfi bandaríska auðvaldsins.
Alþýðufylkingin hvetur til samstöðu um þá kröfu að félagslegt eignarhald komi á móti ríkisstuðningi við fyrirtæki yfir ákveðinni stærð.
Viðbrögðin við Covid 19 hafa nokkrar félagslegar og pólitískar víddir. Nokkrar þær mikilvægustu opinbera stéttskiptingu, hnattræna misskiptingu og rasisma. Víða um heim er Covid nefndur „sjúkdómur ríka mannsins“. Jón Karl Stefánsson skrifar.
Áhrif kóvitsins á stéttabaráttuna og þjóðfélagaið allt eru orðin mjög mikil og alls ekki öll komin fram. Aðgerðir sem stjórnvöld hafa gripið til eru mjög fyrirtækjamiðaðar, og auðvaldið ræðst að kjörum launafólks í nafni „samstöðu“ og stéttasamvinnu. Ólík sjónarmið og jafnvel klofningur er innan verkalýðshreyfingarinnar í viðbrögðunum við þessu.
Kjaradeila Icelandair og Flugfreyjufélags Íslands heldur áfram. FFÍ beygir sig ekki og Icelandair freistar þess að sniðganga FFÍ. Þarna er brennipunktur íslenskrar stéttabaráttu í dag. ASÍ og Efling – stéttarfélag senda flugfreyjum mikilvægar stuðningsyfirlýsingar.
Icelandair gerir samninga við flugmenn og flugvirkja sem fela í sér miklar kjaraskerðingar. Þessum samningum er ætlað að leggja línuna. Öll spjót standa nú á flugfreyjum. Þarna sjást í skýrri skuggsjá nýjar og harkalegar aðstæður stéttabaráttunnar eftir Covid.
Ísland er nú á miðjum skala yfir dánartíðni vegna Covid-19 í heiminum. Dánartíðnin á heimsvísu sýnist sambærileg við árstíðabundna inflúensu, en viðbrögðin eru alveg ósambærileg. „Aukaverkanir“ heilbrigðisstefnunnar eru kreppa sem er líkleg til að valda miklu meiri þjáningu en veikin sjálf. Þórarinn Hjartarson skrifar, á eigin ábyrgð.
Ræða á Rauðum 1. maí 2020 á Ingólfstorgi. Samkomubann kom í veg fyrir göngur og hefðbundna fundi 1. maí. En á útifundartíma, kl. 14 þann dag, stóð Rauður 1. maí fyrir gjörningi á Ingólfstorgi. Þorvaldur Þorvaldsson trésmiður formaður Alþýðufylkingarinnar hélt þar hvatningarávarp til alþýðu og söng að því loknu öll erindi Internasjónalsins. Þessu var jafnóðum streymt á netið.
Sparnaður í umönnunarþættinum er orðinn samfélaginu dýr. Þau mistök má ekki endurtaka. Áherslan á áhættuhópa skiptir öllu máli. Önnur grein Jóns Karls Stefánssonar um farsóttina.
"Jón Karl Stefánsson skrifar. Dánartíðni vegna Covid-19 er tiltölulega lág á Íslandi, 0,27% smitaðra er líkleg tala. Mikilvæg ástæða þess er frábært starf sem unnið er í umönnunar- og velferðarþjónustu. En þetta starf einkennist af ómanneskjulegu álagi, lágum launum starfsfólksins og valdaleysi þess um starf sitt. Jón Karl skrifar úr „framlínunni“."
Ágætu lesendur Neista. Loksins sé ég mér fært að byrja að skrifa í málgagnið á ný eftir allnokkuð hlé. Þessi fyrsta grein, sem ég sendi frá Portúgal verður reyndar ekki mjög pólitísk þó að eitthvað votti fyrir slíku. Þess í stað ætla ég að segja ykkur aðeins frá því hvernig það er að vera innflytjandi í Portúgal. - Björgvin R. Leifsson.
Hér er vikið að auðvaldskreppu í gerfi veirufaraldurs og dómínóáhrif hnattvæðingar. Meira er þó fjallað um hamfarakapítalisma og veröld í sjokkmeðferð. Loks um hin vondu áhrif á lýðræðið. Þórarinn Hjartarson skrifar.
Jón Karl Stefánsson skrifar um skipulagningu vinnunnar, um lýðræði á vinnustað í stað stigveldispýramída, um sameign í stað einkaeignar, um samvinnuhyggju í stað samkeppni – í róttækum samvinnufélögum.
AGS er samstíga Bandaríkjastjórn um efnahagslegar refsiaðgerðir og neitar Venesúela, eins og einnig Íran, um neyðarlán vegna Kórónaveirunnar. Í refsiaðgerðunum er neyð almennings hugsuð sem pólitískt vopn sem framkallað geti uppreisn þegnanna. Jón Karl Stefánsson skrifar.
Ögmundur Jónasson fékk til liðs við sig Gunnar Smára Egilsson og þeir tveir voru farnir af stað um landið með fundarsyrpuna „Gerum Ísland heilt á ný – kvótann heim“ og höfðu fundað í nokkrum sjávarbyggðum við mikil viðbrögð og undirtektir. Svo kom samkomubannið. Við því brugðust þeir félagar með því að gangsetja litla heimasjónvarpsstöð og streyma umræðunni þaðan á netið. Umræðurnar eru mjög fróðlegar. Af þvi að þar birtist bæði staðgóð þekking á kvótakerfinu og róttækt uppgjör við það er ástæða til að vekja athygli á því hér á Neistum.
Mikilvægasti lærdómurinn er að „baráttan borgar sig“. „Sögulega vanmetin kvennastörf“ fá leiðréttingu eins og Sólveig Anna segir. Skipulagsleg hlið málsins er þó jafnvel enn þungvægari, og hefur líka sögulega þýðingu: Nokkrir hópar láglaunafólks og stéttarfélag þess tóku hér mál sín í eigin hendur og knúðu fram sigur treystandi alfarið á eigin samtakamátt og virka þátttöku félagsmanna.
„Hver er sinnar gæfu smiður“. Það stenst ekki. Það er fásinna að halda því fram að í þessu kerfi séu dugnaður og hæfni einstaklinganna stærsti þátturinn í velgengni þeirra. Jón Karl Stefánsson skrifar pistil um möguleika einstaklinganna í stéttskiptu samfélagi.
Stéttarandstæðingurinn leggur alltaf mikið kapp á að sýna að verkfall sé gagnslaust vopn sem skili engum árangri. „Allir tapa á verkfalli!“ Það er hans sannleikur. Fyrir stéttvíst verkafólk horfir dæmið þveröfugt við, og sannleikur þess er: Baráttan borgar sig! Eðlilega verður að beita verkfallsvopninu þannig að það bíti sem best, og vel skipulagt verkfall – eða hótum slíkt – er það tæki sem helst skilar árangri. Verkfall Eflingar mikilvægt brautryðjendastarf og sögulegt frumkvæði.
Í september 2019 voru 80 ár liðin frá upphafi heimsstyrjaldinnar síðari. Af því tilefni samþykkti Evrópuþingið í Brussel ályktun þar sem Sovétríki Stalíns og Þýskaland Hitlers eru gerð sameiginlega ábyrg fyrir styrjöldinni. Söguendurskoðunin er gamaldags illskeyttur andkommúnismi en gegnir jafnframt nýju hlutverki í nútímanum – í því að djöfulgera Rússland – en endurnýjað rússahatur gegnir meginhlutverki í herskárri liðssöfnun BNA og Vestursins gegn keppinautunum í nýju köldu stríði.
Alþýðufylkingin lýsir yfir fullum stuðningi við áformuð verköll Stéttarfélagsins Eflingar gagnvart Reykjavíkurborg. Það er óþolandi að Reykjavíkurborg greiði laun, sem ekki er hægt að lifa af, fyrir störf sem krefjast sívaxandi erfiðis, og komi sér undan því að ræða við félög láglaunafólks um lagfæringar á því.
Dráp á opinberum sendimanni er gróft brot á alþjóðalögum. Dráp á næstvaldamesta manni Írans var stríðsaðgerð, grófasta mögulega ögrunaraðgerð gagnvart Íran og grófasta íhlutun í málefni Íraks. Mikilvægt er að greina á milli árasaraðgerðar og varnarviðbragða. Og að hindra þátttöku Íslands í enn einu árásarstríðinu.
Bresku kosningarnar 12. desember snérust um Brexit og niðurstaðan speglaði stéttalínur. Alveg eins og Brexitatkvæðagreiðslan 2016 gerði það, þótt margur tregðaðist við að sjá það þá. Nú blasir þetta við. Brexit-kosningarnar geta líka gefið innsýn í breyttar kraftlínur í komandi breskri og evrópskri stéttabaráttu.
Fyrir stuttu kom út Byltingardagatalið fyrir árið 2020. Þetta er í fjórða sinn sem Byltingardagatalið kemur út, en 2017 var það helgað hundrað ára afmæli októberbyltingarinnar, 2018 200 ára afmæli Karls Marx og 2019 hundrað ára ártíð Rósu Luxemburg og Karls Liebknecht. Nú, 2020, er það helgað 200 ára afmæli Friedrichs Engels og 150 ára afmæli Leníns.
Gleymum því ekki að Íslenska ríkisstjórnin lýsti yfir stuðningi við loftárásir Bandaríkjanna, Breta og Frakka á Damaskus 14. apríl 2018. NATO lýsti yfir stuðningi við aðgerðirnar og Jens Stoltenberg sagði hiklaust að hann hefði til þess umboð allra NATO-ríkja.
Mannréttindavaktin, Human Rights Watch, eru fjársterk alþjóðleg samtök með höfuðstöðvar í New York. Þau fylgjast með mannréttindabrotum og hafa mikil áhrif á alþjóðamálin og eru mikið notuð sem heimild. En samtökin eru ekki og hafa aldrei verið hlutlæg, heldur hönnuð til að gagnrýna ákveðna aðila en fara silkihönskum um aðra. Jón Karl Stefánsson skrifar um HRW.
Eftir því sem meira rúllast upp Namibíumálið mun íslenska eignastéttin kappkosta betur að stilla utanlandsrekstri Samherja upp sem algeru sértilfelli. Þórarinn Hjartarson skrifar pistil um málið.
Samtök Ameríkuríkja, OAS, eru helsta vitni íslenskra fjölmiðla um valdaskiptin í Bólivíu. OAS eru í raun samtök hægrisinnaðra ríkisstjórna, fyrirtækja og einstaklinga í Ameríkuálfunum. Þau styðja t.a.m. tilraunir til valdaráns í Venesúela og spila nú stóran þátt í valdaráninu í Bólivíu.
Þróun sprottin af frjálshyggju, alþjóðavæðingu, EES-samningnum. Ólíklegt að stjórnvöld stöðvi þá óheillaþróun. Það verða aðrir að gera.
Sýrlandsstríðið hefur þróast þannig að það verður mesti ósigur Bandaríkjanna eftir stríðið í Indókína. Niðurstaða þess er jafnframt fyrsti mikli ósigurinn í „Stríðinu langa“ í Austurlöndum nær sem Bandaríkin og NATO hófu árið 2001, og skapar forsendurnar fyrir því að sú mikla mannætukvörn verði stöðvuð.
Við neyðumst til að horfa á Tyrknesku árásina á Kúrda sem harmleik frekar en frelsisstríð af neinu tagi, en það gerir auðvitað ekki hlut Tyrkja neitt betri, eða blóðuga framgöngu þeirra gegn Kúrdum fyrr og síðar.
Loftslagsverkfall var haldið á Akureyri í dag föstudaginn 4. október 2019 til að krefjast aðgerða í loftslagsmálum og voru það þrír ungir umhverfissinar á vegum hreyfingarinnar „Föstudagar fyrir framtíðina (Firdays for future)" sem stóðu að þessu verkfalli.
Það er skemmst frá því að segja að þessar styrjaldir Vestursins í Austurlöndum nær hafa gengið mjög illa. En í Norðrinu er allt annars konar þróun í gangi og þar miðar stríðsöflunum miklu betur.
Af félagsfundi Alþýðufylkingarinnar Reykjavík, 19. september 2019.
Bjarni Harðarson rithöfundur og bóksali á Selfossi skrifar pistil um Orkupakkann, græðgiseðlið og landsölumennsku.
Ný hervæðing á Keflavíkurflugvelli er liður í vígvæðingu norðurslóða, Norður-Atlantshafsins og Norður-Íshafsins. Hver vígvæðingarfréttin rekur aðra.
Í „deiluriti“ hafnar Axel Kristinsson ýmsum eldri söguskoðunum – mest þó þeirri að Ísland hafi verið vanrækt og arðrænt af Dönum, og landinu hnignað. Þórarinn Hjartarson skrifar „deiluritdóm“.
Árið 2018 eyddu Bandaríkin 649 milljörðum Bandaríkjadala í hermál. Þá eyddu þau ríki sem næst komu hvað hernaðarútgjöld varðar (Kína, Sádí Arabía, Indland, Frakkland, Rússland, Bretland og Þýskaland) 609 milljörðum Bandaríkjadala samanlagt (Tian o.fl., 2019).
Samkvæmt útvarpsfréttum eru framundan framkvæmdir á öryggissvæðinu á Keflavíkurfluvelli auk ratsjárkerfis í fjórum landshornum, framkvæmdir fyrir 14 milljarða króna. Hvað er í gangi?
Í dag eru 230 ár liðin frá frönsku byltingunni. Ólafur Þ. Jónsson fyrrum vitavörður skrifar í tilefni Bastilludagsins.
Felst von friðarins í Miðausturlöndum í herstyrk klerkastjórnarinnar?
Núverandi átök Bandaríkjanna og Írans birta okkur óvenjulega skýrt um hvað taflið snýst: Um svæðisbundin yfirráð, um hnattræn yfirráð. Staðfastur fjandskapur Bandaríkjanna sýnir vaxandi örvæntingu í Washington.
Ræða Þorvalds Þorvaldssonar gegn þriðja orkupakkanum flutt á austurvelli 1. júní 2019.
„Ef Íran langar til að berjast verða það opinber endalok Írans“, tísti Donald Trump 19. maí sl.“ Viðskiptaþvinganir, stríðshótanir, hernaður. Hér er reynt að greina bandaríska vígvæðingu á sk. „Miðsvæði“ og „stríðið langa“ í Austurlöndum nær frá 2001 í samhengi við írönsku byltinguna 1979.
Brýn bók á réttum tíma. Handbók alþýðu um kapítalisma og umhverfismál eftir Bandaríkjamennina Fred Magdoff og John Bellamy Foster í þýðingu Þorvalds Þorvaldssonar. Guðmundur Már Beck og Björgvin Rúnar Leifsson skrifa.
Í Líbíu 2011 var verferðarríki á afrískan mælikvarða rifið í tætlur af NATO og „uppreisnarherjum“ öfgaíslamista. Tölvupóstar Hillary Clinton, birtir af Wikileaks 2016, sýna hvernig Hillary hafði yfirstjórn í þessu ferli og vissi vel hvað hún gerði. Þeim sem frömdu glæpinn er ekki refsað heldur eingöngu honum sem sagði frá – Julian Assange.
Víðsfjarri meginstraum og ríkjandi orðræðu. Hinn kommúníski andi frá fjórða áratug. Hallgrímur Hallgrímsson Spánarfari skrifaði sterka bók.
Það er sama þótt 98% af fréttaflutningi sem á okkur dynur segi að við eigum að styðja orkupakkann þá er almenningur honum andvígur.
Stefna félag vinstri manna á Akureyri hélt morgunfund 1. maí í 21. sinn
Vísur á baráttudegi
Þórarinn Hjartarson skrifar um stjórnmálastéttina á tímum hnattvæðingar.
Stefna félag vinstri manna á Akureyri heldur opinn morgunfund 1. maí eins og félagið hefur haft fyrir sið síðan árið 1999. Þetta er 21. slíkur fundur í röð, og hefðin því orðin sterk.
Þórairnn Hjartarson fjallar um fullveldismál á vinstri væng.
„Varla hefur farið fram hjá neinum að aðildarfélög ASÍ undirrituðu nýjan kjarasamning við SA í síðustu viku eftir langa og stranga samningalotu þar sem verkafólk beitti verkfallsvopninu í fyrsta skipti í langan tíma."
Þórarinn Hjartarson fjallar um markaðsvæðingu og fullveldisafsal í orkupakkamálinu.
Þórarinn Hjartarson skrifar um kjaradeilurnar á vinnumarkaðnum
Ályktun af fimmta landsfundi Alþýðufylkingarinnar sem haldin var 16. mars 2019.
Ályktun af fimmta landsfundi Alþýðufylkingarinnar sem haldin var 16. mars 2019.
Ályktun af fimmta landsfundi Alþýðufylkingarinnar sem haldin var 16. mars 2019.
Grein sem birtist í Kjarnanum 10. mars 2019 eftir Þorvarð Bergman Kjartansson.
Opið bréf til forsætisráðherra birt á vefsíðu fréttablaðsins 7. mars 2019.
Fundurinn verður haldinn fyrir framan stjórnarráðið laugardaginn 9. mars kl. 14:00
Aðalfundur Alþýðufylkingarinnar í Norðausturkjördæmi sem haldinn var 25. febrúar 2019 lýsir fullum stuðningi við baráttu verkalýðshreyfingarinnar fyrir mannsæmandi kjörum láglaunastétta og lífeyrisþega í landinu.
Guðmundur Beck skrifar um baráttuna við braskaravaldið bæði varðandi hrátt kjöt og kjarasamninga
Þórarinn Hjartarson skrifar um það sem er sameiginlegt með því sem er að gerast í Venesúela og því þegar Gaddafí var settur af.
Miðstjórnarfundur Alþýðufylkingarinnar haldinn 9.2.19 mótmælir styrkjum menntamálaráðherra til bókaútgefenda og einkarekinna fjölmiðla.
Opinn fundur Alþýðufylkingarinnar um Venezúela haldinn 7.2.19
Þetta er efnismikil og ómissandi grein um baksvið kreppu, átaka og erlendrar íhlutunar í Venesúela. Hún birtist áður á Countercurrents.org og Globalresearch.ca, ásamt því sem hún hefur hlotið birtingu sem aðsend grein í Kvennablaðinu.
Alþýðufylkingin krefst þess að endi verði bundinn á þjónkun við heimsvaldastefnuna.
Um aðdraganda og gang valdaránstilraunar í Venesúela – sem snýst um olíuauð – og fylgir kunnuglegu munstri.
Af opinberum hlutafélögum.
Þann 15. janúar var slétt öld frá því hvítliðar myrtu Rósu Luxemburg og Karl Liebknecht, aðalleiðtoga þýskra kommúnista, og brutu þar með á bak aftur þýsku nóvemberbyltinguna, ófullgerðu byltinguna.
Hinn 19. janúar sl. birtist furðufrétt á mbl.is um að Sósíalistaflokkur Íslands hefði samþykkt aðfella kröfugerð Starfsgreinasambandsins inn í málefnastefnu flokksins.
Framkvæmdastjórn Alþýðufylkingarinnar mótmælir fyrirhugaðri einkavæðingu ríkisbankanna.
„Árið 2018 var sem sagt gott og gleðilegt ár fyrir Sýrland þrátt fyrir rústir og yfirgengilega eyðileggingu og þótt enn sé barist og milljónir á flótta.“
Byltingardagatalið er dagatal sem merkir alla helstu sögulega atburði fyrir róttæka vinstrið.
Það er tími til kominn að þeir, sem vilja láta taka sig alvarlega sem umhverfissinna, horfist í augu við staðreyndir og komi út úr skápnum til baráttu gegn auðvaldskerfinu.
„Stríð gegn hryðjuverkum“ í þremur löndum hefur kostað hálfa milljón lífið.
Nú er mjög rætt um gjaldmiðilsmál í sambandi við gengissig krónunnar síðustu vikur og m.t.t. komandi kjarasamninga. Í þessari grein er metin reynslan frá annars vegar evrusvæðinu og hins vegar Íslandi, einkum eftir kreppu- og samdráttartímann frá 2008. Málið snýst ekki síst um fullveldi.
Hið nýafstaðna ASÍ þing markar upphaf nýrra tíma og umbreytinga. Búast má við að félagar í öðrum verkalýðsfélögum reki stéttasamvinnuöflin úr forystusveitum um land allt, enda vill fólk sjá breytingar í anda skoðana alþýðunnar í landinu.
Eftirfarandi grein eftir Björgvin Leifsson birtist á moggablogginu á jóladag 2008. Hún birtist nú aftur á neistar.is örlítið breytt á 10 ára afmælisári bankahrunsins.
Þing BSRB krefst 35 stunda vinnuviku og frekari styttingar fyrir vaktavinnufólk.
Ályktun af landsfundi Alþýðufylkingarinnar um orkumál og fullveldi.
Ályktun af landsfundi Alþýðufylkingarinnar um heimilisleysi.
Ályktun af landsfundi Alþýðufylkingarinnar um markaðsvæðingu heilbrigðiskerfiisins.
Bráðum verður bylting eftir leikstjóra Hjálmtý Heiðdal og Sigurð Skúlason er nú sýnd í Bío Paradís og fjallar um yfirtöku íslenskra námsmanna á íslenska sendiráðinu í Stokkhólmi og gagnrýndu aðbúnað íslenskra námsmanna og lýstu yfir nauðsyn sósíalískrar byltingar.
![harry-s-truman-696x464[41].jpg](/media/images/harry-s-truman-696x46441.2e16d0ba.fill-600x250.jpg)
Grein eftir Þórarinn Hjartarson um Heræfingar NATO á íslandi og í Noregi.
Á landsfundi Alþýðufylkingarinnar var ályktað um umhverfismál og tekið afstöðu.
Ályktun af landsfundi Alþýðufylkingarinnar um hernaðaraðgerðir heimsvaldasinna.
Alþýðufylkingin hvetur til harðrar stéttarbaráttu og bætt kjör verkalýðsins.
Nú á dögunum kom landsfundur alþýðufylkingarinnar saman til að ræða árangur flokksins og framtíð hans. Hér er ályktun landsfundar um stöðu og verkefni alþýðufylkingarinnar.
10 ár eru frá hruni.
RÚV, popúlisminn og hnattvæðingin; Hvaðan kemur hægri-pópulisminn, hvert er samband hans við hnattvæðinguna og ríkjandi stjórnmálastefnur á vesturlöndum, hvað vantar í greiningu/umfjöllun fjölmiðla og meginstraums-stjórnmálaflokka á honum? - Þórarinn Hjartarson skrifar
Fjölmiðlar hérlendis hafa ekki talað mikið um þá þróun sem hefur orðið í Sýrlandi að undanförnu, hverju skyldum við vera að missa af?
Brynjólfur Bjarnason fyrsti formaður Kommúnistaflokksins dró lærdóma af áratuga langri stéttabaráttu
Borgarbókasafn spurði oddvita framboða í borgarstjórnarkosningum með hverri bók þeir mældu. Hér er svar Þorvalds Þorvaldssonar, oddvita Alþýðufylkingarinnar
Árangur stendur og fellur með virkni fjöldans – þunga stéttabaráttunnar. Alþýðufylkingin er reiðubúin. Val Reykvíkinga stendur um tvennt: Auðvaldið og markaðurinn leika lausum hala, nema alþýðan taki í taumana og stuðli að félagslegum lausnum.
Eins og tölvuleikir eru orðnir að tiltölulega stórum hluta af nútímalífi erum við komin stutt með að gagnrýna þá eins og við gagnrýnum hefðbundnari listform. Höfundur vonast til að leggja sitt af mörkum til að hvetja til slíkrar gagnrýni og að sýna hvernig hægt er að gagnrýna tölvuleiki á sama hátt og bókmenntir án þess að hundsa þá eiginleika þeirra sem skera þá frá hefðbundnum bókmenntum.
Með samstilltu átaki í framboði borgarinnar á ódýru leiguhúsnæði, störfum við allra hæfi, og velferðarþjónustu sem tekur mið af þörfum fólksins, er hægt að bæta lífskjör alþýðunnar í Reykjavík og auka jöfnuð.
Þótt margt hafi breyst síðan vistarbandinu var aflétt, er þessi dagur ennþá ágætur dagur til að segja upp hollustunni við kapítalísk stjórnmálaöfl, kapítalískan hugsunarhátt eða almenna meðvirkni með arðráni og þjóðfélagslegu óréttlæti, sóun eða spillingu.
Lág laun, húsnæðisskortur, slæmar samgöngur og allt þetta háa verð… hvar endar þessi listi? Reykjavíkurborg á að standa sig betur í málefnum þessara viðkvæmu hópa.
Tuttugasti 1. maí fundur Stefnu - félags vinstri-manna á Akureyri var vel sóttur og afbragðs vel heppnaður.
Verkalýðssamtökin á Íslandi standa frammi fyrir miklum átökum um bætt kjör og réttlátari skiptingu á gæðum samfélagsins. Þar skiptir öllu máli að alþýðan láti ekki etja sér saman innbyrðis, heldur byggi upp stéttarsamstöðu gegn auðstéttinni og hagsmunum hennar.
Það verður ekki varið með tækum rökum, að ljósmæður séu með lægri grunnlaun en hjúkrunarfræðingar og það verða varla sett lög sem banna uppsagnir. Þannig að uppsagnarfresturinn tifar og landsmenn eru í senn kvíðnir og fullir samúðar með málstað ljósmæðra.
Karitas Bjarkadóttir skrifar um ósmarýmanleika kapítalisma og femínisma.
Þroskað lýðræðissamfélag er í stakk búið til að halda uppi umræðum um jafnvel mestu hitamál og mælikvarði á styrk tjáningarfrelsisins er ekki einungis þau lög og reglur sem gilda um það, heldur einnig hvernig leikmenn í samfélaginu takast á við ágreining. Hér skiptir viðhorf leikmanna miklu máli.
Alþýðufylkingin gerir kunnugan framboðslista sinn til borgarstjórnar í Reykjavík fyrir kosningarnar í maí. Þessa lista hefur verið beðið með eftirvæntingu!
Samtök hernaðarandstæðinga fordæma loftárásir Bandaríkjanna, Bretlands og Frakklands
Það er ótækt að hjúkrunarfræðingar lækki í launum við að bæta við sig ljósmóðurnámi.
Skripalmálið og fölsuð tilefni styrjalda
Framkvæmdastjórn Alþýðufylkingarinnar hefur sammþykkt nýja ályktun.
Opinber og leynilegur stríðsrekstur Vestursins í Sýrlandi
Sólveig Anna Jónsdóttir og B-listinn sigra kosningar Eflingar.
Hvað viðbrögð við vantrauststillögu stjórnarandstöðunnar segja um VG og ríkisstjórn Katrínar.
Það er meira en tímabært að menn geri sér grein fyrir að óöldin í Sýrlandi snýst ekki um „uppreisn“. Heimsvaldasinnar hafa vissulega löngum lagt sig alla fram við að deila og drottna þar sem finna má þjóðernislegar glufur eða trúarlegar andstæður
Greg Palast skýrir áhrif evrunnar
Innrásareðli stríðsins í Sýrlandi verður æ augljósara. Það breytir þó engu fyrir RÚV sem hleypur fram á hlað og geltir að þeim sem sigað er á frá Washington.
Það var heimsvaldastefnan sem myndaði ákvarðandi sérkenni kapítalisma 20. aldarinnar og ákvarðaði þar með skilyrði jafnt byltingar sem gagnbyltingar.
Í dag eru 50 ár frá Tet-sókninni, sem hratt af stað endalokum Víetnam-stríðsins. Getur Víetnam-stríðið endurtekið sig?
Af hverju getur Reykjavík ekki haft gjaldfrjálsan strætó ef Akureyri getur það?
Sýrlandsstríðið tekur á sig nýja króka og flækjan eykst.
Stutt frásögn Þorvaldar Þorvaldssonar af þátttöku í minningarathöfnum um Rósu Luxemburg, Karl Liebknecht og Lenín í Berlín fyrr í þessum mánuði.
Það verður varla hjá því komist að Alþýðufylkingin hafi mörg járn í eldinum næstu mánuðina. Hér er tæpt á því helsta. Þessi greinarstúfur er ekki bara yfirlit. Hann er herútboð!
Það er ekki brjálsemi N-Kóreskra leiðtoga sem veldur spennunni þar. [...] Heldur hefur meginorsökin alla tíð verið botnlaus yfirgangur forysturíkis Vestursins gagnvart þessu litla landi, Norður-Kóreu, og Kóreu allri
Margt hefur borið við á nýliðnu ári, og mörg verkefni blasa við okkur á komandi ári. Þó að kosningaúrslit yrðu okkur ekki í hag nú í haust, segir það ekki alla söguna um stöðu okkar og möguleika. Það var í sjálfu sér mikill sigur að við skyldum geta tekið þátt í osningum með svo stuttum fyrirvara, og kom mörgum í opna skjöldu. Einnig er margt sem bendir til að sjónarmið okkar hafi náð til margra og fengið meiri undirtektir en áður þó það hafi ekki skilað sér í kjörkassana.
Að öllu samanlögðu rættust í Októberbyltingunni hin fleygu orð Karls Marx: „Byltingarnar eru eimreiðar mannkynssögunnar.“ Styrkur Bolsévíka 1917 fólst vissulega í byltingarsinnaðri stefnu en ekki síður í því að þeir sveigðu stefnu sína að raunveruleika stéttabaráttunnar fremur en að binda sig við fræðilegar uppskriftir.
Stórstríð er í gerjun. Á Norðurlöndum færist það einnig nær. Á árinu 2017 var Ísland flækt betur í styrjaldarundirbúning Bandaríkjanna og NATO. Í júní og júlí stóð tveggja vikna NATO-flotaæfing við Ísland. Þar tóku þátt 2000-3000 manns frá 9 NATO-ríkjum.
Nýja bandaríska þjóðaröryggisstefnan lýsir því opinberlega yfir sem hefur verið raunveruleg afstaða Bandaríkjanna um árabil; Bandaríkin koma fyrst, og aðrir mega eiga sig.
Samfélagslega hættan er sú, að þessi fyrirtæki eru að vinna með menningu. Ef fyrirtæki eins og Disney hefur sterka afstöðu í einhverju máli, eða vill ekki umræðu um eitthvað málefni (gyðingahatur Walts Disneys er hið sígilda dæmi) þá er það í valdamikilli stöðu til að hafa áhrif á samfélagsumræðu.
„Máttug ertu og máttvana, Rússland, ó móðir kær“ Þannig komst rússneska skáldið Nékrassov að orði um ættland sitt á 19. öld. Og sjaldan hafa sannari orð verið sögð um Rússland keisarastjórnarinnar, hið víðáttumikla heimsveldi á leirfótum.
Rússneska byltingin einkenndist af bæði miklum sigrum og ósigrum, þar sem í sigrunum fólust líka ósigrar og ósigrunum sigrar. Það sem einna helst vekur með mér sjálfum innblástur við rússnesku byltinguna eru þeir möguleikar sem ekki urðu að veruleika ...
Þann 7. nóvember 2017 var haldið aldarafmæli októberbyltingarinnar í hátíðarsal Iðnó. Árni Hjartarson var kynnir og komu fram ræður eftir Skúla Jón Unnarson og Véstein Valgarðsson. Það stóð til að Sólveig Anna Jónsdóttir myndi halda ræðu ...
Það væri tilgerðarlegt að láta eins og ég væri ánægður með atkvæðafjölda Alþýðufylkingarinnar í fyrradag. En reyndar er ég alls ekki sleginn heldur.
Umræða um ESB er algjörlega fjarverandi í kosningaefni Vinstri grænna. Hins vegar: „Alls segjast 51 prósent stuðningsmanna Vinstri grænna vera fylgjandi því að ganga í Evrópusambandið í nýlegri könnun sem Gallup gerði fyrir samtökin Já Ísland.“
Vísa eftir Þórarinn Hjartarson að tilefni sextíu ára afmælis Þorvaldar Þorvaldssonar.
Í fjölmiðlaumræðunni um flóttamenn, og í umræðu flokkanna flokkanna á Alþingi, er skipulega horft framhjá aðalatriði þess máls, orsökum flóttamannastraumsins. Höfuðorsakir hans eru í fyrsta lagi ránsstyrjaaldir heimsvaldasinna og í öðru lagi misskipting og arðránskerfi heimsvaldastefnunnar.
Raunin er sú að við búum enn í nýlendutímabili en form nýlendanna hefur breyst. Nú höfum við ekki lengur einkaríki stakra kónga í Afríku eða nein Austur-Indíafélög. Við höfum hinsvegar fjármálaáætlanir AGS og Heimsbankans. ...
