Samkvæmt lygafréttum vestrænna fréttastofa sem eru að engu leyti sjálfstæðar og svíkja hiklaust allar skyldur gagnvart almenningi um að segja sannleikann, má stöðugt lesa eftirfarandi fullyrðingar með breytilegri framsetningu:

,,Hver úkraínskur hermaður er að minnsta kosti jafnoki tíu rússneskra hermanna. Úkraínskar konur berjast ekki síður en karlar og standa sig jafnvel. Úkraínumenn eru annaðhvort í sókn eða að undirbúa sókn. Þeir hörfa aldrei. Vesturlönd birgja Úkraínumenn stöðugt upp af vopnum en Rússar eiga engin vopn!

Mannfall Rússa er svo mikið að það er að verða vandamál fyrir þá. Þeir eru nú bara 145 milljónir, greyin. Þó Úkraínumenn séu ekki nema 45 milljónir að venjulegu tali, eru þeir jafngildi 450 milljóna gagnvart Rússum og hljóta því áreiðanlega að sigra þá með hjálp Vesturveldanna !“

Þannig hljóða fréttirnar í síbylju og þess má geta að þegar Finnagaldurinn gekk á hér 1940, voru Finnar, að sögn vestrænna blaða, sagðir í sókn alveg fram að því að þeir gáfust upp. Óskhyggjan getur leitt menn ótrúlega langt frá því sem er í raun og veru að gerast!

Og þó að menn gleypi endalaust við lygum og vilji óðfúsir gera það, en verði svo að standa naktir frammi fyrir öllum rangfærslunum, fylgir slíku aldrei nein iðrun eða lærdómur. Þá er bara bent á að aðrir hafi fallið í sömu gryfjuna og sælt sé sameiginlegt skipbrot. Þannig að menn forherðast bara!

Þeir sannfæra sig um það, að það hafi verið rétt af þeim að fylgja lygunum, ef ekki af hreinhvítum hugsjónaástæðum, sem sjaldnast eru til staðar, þá af grjóthörðum hagsmunaástæðum sem oftast eru til staðar. Mannseðlið er með öðrum orðum sjálfu sér líkt að gjörspilltum vana og breytist seint til einhverra bóta!

Vesturlönd eru einu lönd heimsins sem hafa að lágmarki síðustu 150 árin lifað á arðráni. Þau hafa ekki sjálf skapað verðmæti til að byggja upp góð lífskjör, þau hafa flutt þau verðmæti inn frá öðrum heimshlutum, frá kúguðum nýlendum, og af þeim ránsfeng skapað sér lífsstíl sem markast hefur mest af bruðli og blóðsuguháttum!

Sérgæska er því sálarlegt einkenni Vesturlandabúa, líklega langt umfram aðra heimshluta. Enda hafa ríki Evrópu, einkum þau sem vestar liggja, lifað á því sem fyrr segir, að arðræna aðrar þjóðir í margar kynslóðir. Það virðist liggja ofarlega í germönskum og rómönskum þjóðum að arðræna. Kannski er það arfurinn frá gömlu Rómverjunum sem knýr þar á með yfirgangseðli sínu!

Helst virðast Slavar vera með hreinni skjöld gagnvart arðráni á öðrum þjóðum, en þó hafa þar ýmsir pottar verið brotnir. En nýlenduþjóðir eins og Vestur-Evrópu-þjóðirnar hafa þeir ekki verið og það er söguleg staðreynd. Hinum gífurlegu glæpaverkum nýlenduþjóðanna í Asíu, Afríku og Ameríku verður aldrei klínt á þá þó miklu sé löngum logið!

,,Í fyrri heimsstyrjöldinni spurði Breti nokkur eftir því í blaði frá fyrri árum stríðsins, hvernig stæði á því að enn væri verið að berjast ? Samkvæmt sigurfregnum breskra blaða væru fáir Þjóðverjar eftir uppistandandi. Sumir teldu að þeir væru aðeins tveir!

En Þjóðverjar væru annars í meira lagi undarlegir menn. Einni nafngreindri hersveit þeirra hefði verið gereytt í upphafi stríðsins í Belgíu, nokkrum mánuðum síðar hefði hún verið algjörlega upprætt í Frakklandi, síðan strádrepin austur í Rússlandi, en samt væri enn verið að berjast við hana og það gengi ekkert allt of vel !“

Samkvæmt skýrslum Rússa á þeim tíma höfðu alls 5 milljónir manna verið kvaddar í herinn, en þýsk blöð staðhæfðu á sama tíma að 6 milljónir Rússa væru fallnar eða herteknar og samt var stríðið í fullum gangi. Þetta sýnir hvernig lygarnar eru stundaðar af hálfu upplýsinga-aðilanna og ekki hefur það batnað. Sannleikurinn er alltaf fyrsta fórnarlambið í stríði!

Þó eru lygar vestrænna fréttastofa af gangi mála í Úkraínu og öllum milliríkja-samskiptum vegna þeirra atburða, orðnar svo stórfelldar, að almenningur í allri Vestur-Evrópu er gjörsamlega úti á túni varðandi það sem er að gerast og veit ekki sitt rjúkandi ráð. Það er engu að treysta og allra síst upplýsinga-aðilunum!

Og þannig hegða sér hinar svokölluðu menntuðu þjóðir þessa heims. Sú menntun sem þær státa af er greinilega ekki mikils virði og vissulega þeim til skammar sem telja sig hafa hana!