Ísrael réðist á Íran í hreinu árásarstríði. Bandaríkin studdu árásina í formi skipulagningar og njósnaupplýsinga – og Trump nýtti samningaviðræður við Írani til að árásin kæmi þeim að óvörum. Stríðið er sameiginlegt stríð Bandaríkjanna og Ísraels. Það er semsagt ekki þannig að Ísrael dragi Bandaraíkin nauðug til stríðs, eins og geopólitíski greinandinn Ben Norton sýnir fram á hér. 

Nú bíður heimurinn þess á nálum hvort Bandaríkin ætli að hefja beina og fulla stríðsþátttöku með eigin her.

Voldugasta ríki Evrópu hefur að auki bætt sér í árásarblokkina. Þýskalandskanslari Friedrich Mertz lét í ljós 17. júní að Ísrael berjist ekki aðeins fyrir Bandaríkin heldur fyrir “okkur”, fyrir Vestrið allt: 

Þetta er skítverkið sem Ísrael vinnur fyrir okkur öll. Við erum líka fórnarlömb þessara stjórnvalda, þessi klerkastjórn hefur fært heiminum dauða og eyðileggingu.

Öllu skýrar er ekki hægt að segja að þetta sé staðgengilsstríð „okkar“, að Ísrael staðgangi fyrir „okkur“ sem hlýtur að vera Vestrið.

Augljóslega er í þessum átökum nægilegur eldsmatur í gríðarlegt bál, a.m.k. um Miðausturlönd, og mörgum mun þykja ótrúlegt að menn ætli opnum augum að ganga í þann eld.

Því vaknar spurningin: Um hvað er barist? Bara um vopnabúr Írans? Skyldu stríðsmarkmiðin vera fleiri? Þessarar spurningar spyr áðurnefndur greinandi, Ben Norton, og hann gefur svar á meðfylgjandi myndbandi. Það tekur aðeins níu mínutur.  

Hann gefur líka ítarlegra svar á öðru klukkutíma löngu myndbandi. 

Ég held því fram, segir Norton, að markmið stríðs Bandaríkjanna og Ísraels gegn Íran séu eftirtalin:

– Viðhalda yfirráðum Bandaríkjanna í Vestur-Asíu (einnig þekkt sem Miðausturlönd).

– Eyða hinum andnýlendusinnaða Andspyrnuöxli og gera þannig mögulega fullkomna nýlenduvæðingu Palestínu.

– Koma í veg fyrir að Íran þrói nokkurn tíma kjarnorkugetu.

– Valdaskipti í Íran. Steypa eða að minnsta kosti veikja sjálfstæða, byltingarstjórn Írans.

– Hræða önnur lönd á svæðinu sem kunna að vilja fjarlægjast Bandaríkin og dollarann (sérstaklega furstadæmin við Persaflóa).

– Viðhalda olíudollarakerfinu og tryggja þannig hnattræna eftirspurn eftir bandaríska dollarnum.

– Grafa undan BRICS og Samvinnustofnun Shanghai, sundra hinum hnattræna suðri og trufla fjölpóla þróun.

– Brjóta upp þríeykið Íran, Rússland og Kína, með það að lokamarkmiði að einangra Peking. Íran er m.a. algjör lykilhlekkur í „silkileiðinni“ nýju, Belti og braut.

Samkvæmt Norton er það raunar svo að tveir síðustu punktarnir eru þeir þungvægustu. Bandaríkin heyja nýtt kalt stríð – gegn Kína (og í því Kalda stríði eru líka blettir „heitra“ stríðsátaka). Það er ekkert leyndarmál, það er núna opinskátt og yfirlýst í Washington, með mikilli áherslu. Skipulagsbreytingar í Evrópu, einkum í Úkraínustríðinu, þjóna líka þessu sama verkefni sem yfirskyggir öll önnur.  

Samkvæmt því eru ástæðurnar margar og víðtækar sem „hanga á spýtunni” í þessu stríði. Þetta eru helstu stríðsmarkmiðin. Heimsvaldastríð eins og það gerist tærast. Aukaverkun er að setja heiminn á kjarnorku-heljarþröm.